Polski Gabinet Psychoterapii w Berlinie

kontakt@polskigabinetpsychoterapii.eu

telefon 0 162 657 24 25

impressum : verantwortlich für den inhalt: Polski Gabinet Psychoterapii w Berlinie, kontaktmöglichkeiten: kontakt@polskigabinetpsychoterapii.eu

Polski Gabinet Psychoterapii Berlin - facebook link

Nie sposób odpowiedzieć na to pytanie zbyt precyzyjnie, ale jest ono zasadne. Długość trwania psychoterapii określa się na samym początku. Terapia powinna trwać możliwie najkrócej, tzn. tak długo jak jest to niezbędne dla osiągnięcia oczekiwanego efektu.

W praktyce na długość psychoterapii wpływa wiele czynników i może ona trwać od kilku sesji do nawet kilku lat regularnych sesji. Sesje terapeutyczne odbywają się zazwyczaj jeden raz w tygodniu, choć czasem może paść propozycja większej częstotliwości spotkań. Zwiększenie częstotliwości spotkań nie skraca czasu trwania psychoterapii, a jeśli jest stosowane to wyłącznie w sytuacji przekonania psychoterapeuty, że mniejsza częstotliwość będzie skutkowała brakiem skuteczności. Czas trwania psychoterapii zależy od wielu czynników, między innymi od złożoności zgłaszanego problemu, predyspozycji osobowościowych pacjenta, aktualnego stanu zdrowia, przyjętej metody terapeutycznej, możliwości finansowych pacjenta, a także preferencji pacjenta i psychoterapeuty.

Generalnie można powiedzieć, że im szerszy zakres zgłaszanych trudności, tzn. mający swoje konsekwencje w różnych obszarach życia, im problem jest bardziej utrwalony, głębszy - mający źródło w okresie życia, w którym nasza osobowość kształtuje się najintensywniej, im szerzej określone oczekiwania co do zmiany, tym psychoterapia jest dłuższa. Im bardziej precyzyjnie da się określić cel, a zmiana nie wymaga korekty tendencji osobowościowych, tym terapia będzie krótsza.

Aby unaocznić to przykładami:

● Jeśli Państwa problem sprowadza się np. do lęku przed pająkami (tzw. fobii izolowanej), to psychoterapeuta pracujący w nurcie poznawczo-behawioralnym skutecznie pomoże Państwu w ciągu 4-8 sesji.

● Jeżeli Państwa życie rodzinne było do tej pory satysfakcjonujące, a związki z ludźmi względnie trwałe, dobrze radzicie sobie Państwo zawodowo, ale doświadczyliście kryzysu psychologicznego objawiającego się łagodną depresją, np. w wyniku utraty pracy czy zdrady w związku, to wówczas pomoc psychologiczna trwa zazwyczaj nie dłużej niż 3-4 miesiące.

● Jeśli macie tzw. objawy psychosomatyczne, tj. bóle, mrowienia, uczucie ucisku, napady lęku panicznego i in., a nie mają one uzasadnienia ściśle medycznego (np. choroby tarczycy) to zwykle terapia nie trwa dłużej niż 10-12 miesięcy.

● Jeśli od wielu lat czujecie się Państwo samotni, jednocześnie mając poczucie, że robicie wszystko co w waszej mocy, aby tak nie było, macie poczucie braku dopasowania do świata lub świat wydaje się nieskończenie wrogi, a ludzie zdają się Państwa zupełnie nie rozumieć, wówczas psychoterapia może potrwać nawet kilka lat.

● Jeżeli leczycie się państwo z powodu poważnej choroby psychicznej, np. schizofrenii lub ChAD (choroby afektywnej dwubiegunowej) wówczas psychoterapia wspierająca w leczeniu może trwać przez całe życie, ale prowadzona jest niejako ‘odcinkami’.

Powyższe przykłady mają dać jedynie ogólne rozeznanie. Zawsze umowa dotycząca długości psychoterapii zawierana jest na podstawie indywidualnych rozmów i rozeznania.

Czy psychoterapię można zakończyć wcześniej? Oczywiście tak. W sytuacji psychoterapii jesteście Państwo pacjentami w humanistycznym znaczeniu tego słowa, tj. zgłaszacie się jako osoby doświadczające określonego cierpienia, którego staramy się nie rozumieć w pierwszej kolejności, jako choroby psychicznej. Będąc pacjentem i klientem jednocześnie, to do Państwa należy ostateczna decyzja czy brać udział w psychoterapii i jak długo. Przed każdym wcześniejszym niż planowane zakończenie warto porozmawiać z psychoterapeutą na temat przyczyn zakończenia. To ważne, gdyż w czasie psychoterapii - szczególnie tych zaplanowanych na długi czas - można doświadczać wielu wątpliwości co do sensu i skuteczności. To normalne, a omówienie wątpliwości może uratować proces psychoterapii. Psychoterapia nie może działać, kiedy się nie odbywa. Czasem jednak rzeczywiście można dojść do wniosku, że kontakt z tym konkretnym psychoterapeutą jest nieskuteczny i/lub niesatysfakcjonujący. Wówczas lepiej psychoterapię zakończyć po omówieniu i rozejrzeć się za osobą bardziej odpowiadającą naszym preferencjom. Omówienie jest bardzo ważne, gdyż daje szansę na zrozumienie rozminięcia się w potrzebach i oczekiwaniach, a także uzyskanie wskazówek co do dalszego postępowania po zakończeniu terapii. W końcu daje też możliwość pożegnania się, które samo w sobie jest zwykle cennym doświadczeniem.

Warto pamiętać, że psychoterapia jest skuteczną metodą pomocy i częściej przynoszącym efekty, niż odwrotnie. W dużym stopniu zależy od szczerości i otwartości w wyrażaniu swoich wątpliwości i oczekiwań.